ای پدر و مادر! به بچه فرصت اظهار نظر بدهید. بگذارید یک حرف پَرت بزند. بگذارید یک استدلال غلط کند. یک نتیجه غلط هم بگیرد و حتی تا آنجا که خسارت شکننده ندارد دنبال این نتیجه غلط برود و یک تجربه بدست آورد. تجربه های تلخی که بچه‌ها با «اختیار» خود بدست می‌آورند از یک کتاب نصیحت بالاتر است. حتی می‌تواند از همه قرآن ارزنده‌تر باشد. خود قرآن می‌فرماید من کتاب هدایت هستم. اما برای «انسانِ انتخابگر»! حال اگر چنین اتفاقی نیفتند، انسانی کِز کرده و حقیر بارمی‌آید که در جوانی عُرضه اظهارنظر در یک جمع ده نفری را هم نخواهد داشت!

منبع: آیت الله شهید بهشتی، نقش آزادی در تریبت کودکان، صفحه ۲۱ و ۲۲